Specjaliści od nowoczesnych metod nauczania twierdzą, posiłkując się odkryciami neurobiologii, że umysł człowieka jest bardzo precyzyjnym komputerem, który może perfekcyjnie funkcjonować, jeśli w określony sposób go zaprogramujemy. Możemy więc uczynić z siebie geniuszy komputerowych lub oryginalnych, kreatywnych artystów. Trzeba tylko wiedzieć, jak rozwijać potencjał naszego umysłu. Oczywiście największą szansę na sukces mają dzieci rodziców świadomych tego, jak ważna jest edukacja już od kołyski. Naszym czytelnikom chcemy zaproponować kilka interesujących, bezbolesnych rozwiązań, z których naprawdę warto skorzystać. Zacznijmy więc od najmłodszych lat.

 

Umysł nowo narodzonego dziecka jest czystą, niezapisaną kartą. Co ważne, obdarzony jest niezwykłym potencjałem uczenia się, na poziomie 500 IQ (iloraz inteligencji dorosłego człowieka to 120 pkt.). Taki stan utrzymuje się do 4-5 roku życia, kiedy mózg pozbywa się połączeń nerwowych, które nie zostały przyporządkowane do określonych czynności intelektualnych (proces ten określa się mianem „apoptozy”). Dlatego wymyślono tzw. flash karty, ułatwiające małym dzieciom „zapamiętywanie” określonych wzorców. Możemy więc na dużej karcie formatu A4 napisać jedno np. angielskie słowo (HOUSE) (koniecznie dużymi literami) i na moment (3-4 sekundy) pokazać je niemowlakowi leżącemu w łóżeczku. Przygotowujemy takich kilkanaście kart i przez kilka minut pokazujemy je dziecko. Jakie może być tego efekt? Niektórzy badacze twierdzą, że w mózgu dziecka do określonych połączeń nerwowych zostanie „przyporządkowana” pisownia wyrazów np. z języka angielskiego, więc później, w szkole, dziecko będzie miało większe zdolności intelektualne i szybciej nauczy się gramatyki. Rodzice na flash kartach mogą również rysować wzory matematyczne, chemiczne itp. W trakcie „nauki” dziecko będzie z uśmiechem się wszystkiemu przyglądać, bo dla jego mózgu każda kolejna porcja informacji to przyjemność, a nie męczący obowiązek.

 

Wspomnijmy jeszcze o technikach szybkiego czytania. Średnia prędkość czytania przeciętnego obywatela to około 200-300 słów na minutę. Tak niską prędkość lektury osiągamy wyłącznie dlatego, że z takim tempem jesteśmy w stanie odczytywać słowa na głos. Dzieje się tak nawet wtedy, gdy czytamy bezgłośnie, bowiem w naszej głowie wewnętrzny lektor czyta tekst na głos. Proces ten nazywa się subwokalizacją. Uczymy się subwokalizować teksty już w szkole, na pierwszych lekcjach języka polskiego, kiedy na głos wypowiadamy litery, później łączymy je w sylaby i dopiero wtedy wymawiamy cały wyraz. Taki sposób uczenia się wyrabia w nas nawyk wypowiadania na głos albo „w głowie” czytanego tekstu. Jeśli „wyłączymy” wewnętrznego lektora, okaże się, że tempo naszego czytania wzrośnie dwu- lub trzykrotnie, przy tym samym poziomie zapamiętywania informacji. W jaki sposób to zrobić? Podczas czytania śpiewać po cichu ulubioną piosenkę. Dzięki temu, bez względu na wiek, w którym zaczniemy trenować, osiągniemy niebywałe rezultaty. Będziemy szybciej czytać i więcej rozumieć. Pamiętajmy: mamy genialny mózg, który trzeba intensywnie trenować (co ważne, rozwija się on do 21 roku życia, więc dopiero wtedy możemy sięgać po alkohol).

 

A poniżej dowód na to, że możemy czytać, nie korzystając z połączeń sylabowych. Nasz mózg doskonale rozpoznaje poszczególne wyrazy:

„Zdognie z nanjwoymszi baniadmai perzporawdzomyni na bytyrijskch uweniretasytch nie ma zenacznia kojnolesc ltier przy zpiasie dengao solwa. Nwajzanszyeim jest, aby prieszwa i otatsnia lteria byla na siwom mijsecu, ptzosaloe mgoa byc w niaedzile i w dszalym caigu nie pwinono to sawrztac polbemórw ze zozumierniem tksetu. Dzijee sie tak datgelo, ze nie czamyty wyszistkch lteir w solwie, ale clae solwa od razu no i jak ?”

 

Pamiętajmy: nasze zdolności do uczenia się są nieograniczone. Wykorzystajmy więc nasz potencjał! I zostańmy geniuszami!